"Je kan zoveel leren van elkaar"

50 jaar SKP, dat zijn ook twee generaties die elk hun unieke stempel op de identiteit en de toekomst van ons familiebedrijf hebben gedrukt. Maar de passie voor staal is zowel bij vader Paul als zoon Tom Put al die tijd even hard blijven branden. Net als de waarden die SKP groot hebben gemaakt, zelfs tussen economische crisissen en digitale revoluties door. Het geheim daarvan is misschien wel terug te vinden tijdens de talloze uurtjes samen op de baan.

“Paul, de eerste tien jaar zijn de kwaaiste

“Onder nul beginnen”, zo herinnert oprichter Paul Put zich de opstart van SKP in 1975. Zoon en huidig zaakvoerder Tom heeft het dan weer over “all-in gaan”. Om maar te zeggen: de beslissing om een handel in hijsmaterialen op basis van staalkabels in Limburg op te starten – ver weg van de booming business in de Antwerpse haven - was verre van een risicoloze gok.

Paul Put: “Ik wilde investeren in een persmachine om onder meer haken aan staalkabels te persen, een enorme investering. Een goede vriend van mij, een van de allereerste keurslagers in ons land, waarschuwde me toen ik mijn plannen met hem deelde. ‘Paul,’ zei hij, ‘de eerste tien jaar zijn altijd de kwaaiste. Van zodra die gepasseerd zijn, dan zijt ge vertrokken.’ Hij had zeker geen ongelijk, want we begonnen ook nog eens pal tijdens de wereldwijde oliecrisis. In 1984 misten we bovendien een jaarcontract bij de Kempische Steenkoolmijnen, toen goed voor een dikke 15% van de jaaromzet.”

“Maar we zijn er helemaal doorgekomen en eerlijk gezegd, ik heb er altijd in geloofd. Omdat ik voordien al in het staalwereldje had gewerkt en ik met mijn eigen ogen zag hoe pover het aanbod van staalkabels in Limburg was. Dus besloot ik om de stap te wagen, vanuit een loods van amper 150 m2 op de Kempische Steenweg in Hasselt.”

“Vaders zaak was letterlijk mijn speeltuin”

Een periode die Tom zich nog heel goed herinnert. Al was het maar vanwege de avontuurlijke opstellingen in de allereerste SKP-werkplaats.

Tom Put: “Ik ben als kind opgegroeid met een magazijn in de achtertuin en mocht af en toe zelfs meehelpen met het in- en uitladen van leveringen. Die hal was letterlijk mijn speeltuin, met al die rollen vol staalkabels. Toen ik wat ouder werd, mocht ik de bestelwagens af en toe binnenrijden en zodra ik mijn rijbewijs in handen kreeg, ging ik voor mijn vader de baan op.”

“Jarenlang deed ik dat in het gezelschap van mijn opa. Hij was mijn vaders allereerste werknemer. Natuurlijk hou ik heel mooie herinneringen over uit die tijd. We hadden het grootste plezier samen en kenden op de duur alle wegen in heel Limburg en de Antwerpse Kempen uit het hoofd. Ook van mijn vader heb ik enorm veel geleerd op de baan. Hoe zit de wereld van staalkabels en hijsmaterialen precies in elkaar? Waarom werken we samen met fabrikant A en niet fabrikant B? Welke producten laten we links liggen en welke vertrouwen we 100%? Ik leerde het allemaal in de wagen.”

“5 jaar nodig gehad om de overname voor te bereiden”

Toch was Tom oorspronkelijk niet van plan om de zaak van zijn vader over te nemen.

Paul Put: “Tom besliste om Financiën te gaan studeren, iets helemaal anders. Ondanks dat de banken hem probeerden binnen te rijven, leek hij toch te twijfelen.”

Tom Put: “Ik bleek een laatbloeier te zijn (lacht). Op een bepaald moment stelde mijn vader de vraag of ik toch niet voor hem wilde komen werken. Ik besliste om de stap te wagen en heb het bedrijf nooit meer verlaten.”

Paul Put: “Ik ben fier op de weg die Tom hier bij SKP heeft afgelegd, want ik was toch verrast toen hij zei dat hij bij ons wilde komen werken. Maar kijk, hij smeet zich meteen en heeft bijna alle jobs hier ingevuld: magazijnier, hoofdmagazijnier, verkoper op de binnendienst, aankoper, vertegenwoordiger, noem maar op. Tot en met de zaakvoerder die hij vandaag is.”

Tom Put: “Ik ben nog altijd blij dat ikzelf, maar ook mijn zussen, de kans hebben gekregen om vrijuit te ontdekken waar onze interesses lagen en waar we professioneel in wilden groeien. Chapeau ook dat mijn vader zelf aangaf dat het tijd was om de fakkel aan iemand anders over te dragen. Dat het vijf jaar duurde voordat alles rond was, was net omdat iedereen de tijd kreeg om de juiste beslissingen te maken. En die tijd hebben we ook écht nodig gehad.”

 


Ontdek 50 jaar SKP 

 Paul Put & Tom Put

“Wat we van elkaar geleerd hebben? Nooit opgeven”

Paul mag terugblikken op dertig jaar als zaakvoerder, Tom vierde dit jaar zijn twintigste jaar aan het hoofd van SKP. Wat onthouden ze van de laatste vijf decennia in een snel veranderende wereld?

Tom Put: “Ondanks de technologische en digitale revolutie, is staalkabel een vrij conservatief product gebleven. Er duiken regelmatig wel eens nieuwe designs en aanslagmaterialen op, maar de grootste gamechangers zitten toch vooral in de sterkte en het gewicht van de materialen. Kan je meer massa hijsen met minder en/of performanter materiaal?”

Paul Put: “Dat gezegd zijnde, is ons pakket een heel conjunctuurgevoelig product. We zitten met SKP helemaal vooraan in de supply chain. Grote economische verschuivingen sijpelen meteen door naar onze business. De oliecrisis, de sluiting van de laatste mijnen in ons land eind jaren 80, het einde van Ford Genk, het aantreden van Saddam Hoessein als president van Irak en wat dat allemaal veroorzaakte… Maar waar uitdagingen ontstaan, duiken ook vaak opportuniteiten op. Na de mijnsluiting surften we jarenlang mee op de positieve economische golf die de oprichting van de Limburgse Reconversiemaatschappij teweegbracht.”

Tom Put: “Wat de laatste vijftig jaar vooral aangetoond hebben, is dat we er altijd stonden als verdeler, ongeacht de uitdagingen die ons pad kruisten. Dat heeft volgens mij niet alleen te maken met de juiste visie – we hebben ons assortiment aan materieel enorm uitgebreid doorheen de jaren, wat een enorm flexibele speler van ons heeft gemaakt - maar ook met trouw blijven aan je waarden. Mijn vader liet me al sinds mijn jeugd inzien dat hard werken en nooit opgeven de absolute basis hoort te zijn bij SKP. Wel, dat is wat ons gisteren, vandaag, maar ook morgen zal blijven definiëren.”

Paul Put: “Daar zou ik nog graag één ding aan willen toevoegen. Bescherm je medewerkers en zorg ervoor dat ze zich op hun gemak voelen. Tom is op dat vlak veel pragmatischer ingesteld dan ikzelf. Bij mij stond de klant altijd op de eerste plaats. Ik lette er vooral op dat we samen alles in het werk stelden om die klant te servicen. Tom neemt het hele totaalplaatje mee. De tijden zijn natuurlijk ook veranderd. Vroeger stond alles in het teken van economische groei, vandaag is het nog meer dan ooit belangrijk om je medewerkers helemaal mee te nemen én te houden in je verhaal. Dat doet hij echt geweldig.”

“Vertrouw erop dat wij het beste met jou voorhebben”

Welke boodschap willen Paul en Tom tot slot nog graag meegeven aan iedereen die SKP een warm hart toedraagt?

Paul Put: “De wereld van hijs- en hefmateriaal is gestoeld op veiligheid en vertrouwen. Ik wil graag dat onze klanten blijven beseffen dat we niet alleen een commerciële transactie met hen doen, maar ook een veiligheidsbelofte met hen aangaan vanuit een oprechte verantwoordelijkheidszin. Wij hebben écht het beste met hun bedrijf en hun werknemers voor.”

“Ter bewijs: we zijn in 1975 begonnen als kleintje tegen de gevestigde waarden, maar hebben wel een unieke nalatenschap op de wereld gebracht. Het was op ons initiatief dat er voor de eerste keer ooit een veiligheidslabel in ons land op de markt kwam dat ervoor zorgde dat alle hijsmaterialen gekeurd op de markt zou verschijnen voor ingebruikname. Deze samenwerking tussen SKP en een keuringsinstantie resulteerde in het VGS-label. De rest had op dat moment geen andere keus dan te volgen.”

Tom Put: “Intussen is ook Europa mee op de kar gesprongen. Maar die leggen de totale verantwoordelijkheid op het vlak van veiligheid en keuring vandaag helemaal bij de fabrikant. Veel leveranciers focussen zich sindsdien niet meer proactief op de veiligheidsvoorschriften die bij hijsmaterialen komen zien. Niet bij SKP. Wij voorzien nog steeds – en als énige speler - de nodige keuringsdocumenten voor iedere ingebruikname en gaan enkel in zee met fabrikanten die zich perfect aan de regels en normen houden.”

“Als we met een producent samenwerken, gaan we ook effectief ter plaatse bekijken hoe hun processen werken. Dat maakt dat onze klanten steeds op hun beide oren kunnen slapen. Onze klanten moeten met zoveel rekening houden tegenwoordig. Wij willen het hen graag zo eenvoudig mogelijk maken, in alle vertrouwen. Want zeg nu zelf: wat is er belangrijker dan het beschermen van de mensen binnen je onderneming?”